Son Masa Şiiri - Ömer Gümeli

Sil baştan kokusunun ağrılı sancılı zamanları
Nefergeden üzüme dönememiş bağın ekşiliği gibi
Önce su vereceğiz kendimize çocuk
Ve dökeceğiz tane tane
Ve daha kimleri
Kurtlanmış bir meyvenin dala tutunamadığı gibi
Ve gideceğiz ve gideceğiz
Ait olamadığız yerlerden terkimiz
Kimbilir hangi gurbete baş eğeceğiz
Evde hissedemediğimiz bir yerden
Bir yuvacıktan bir ev diye diye
Bulacağız yine ev gibi hissizler diyarını da
Baştan verdiğimiz suyu kendimize
Dökeceğiz bardak bardak gözümüzden masaya!..

İki bavulumuz hazır mıyız?
Sil baştan yazmaya
Belki güze üzüme döneriz dökeriz diye
Bir hikayenin nihayetinde
Hazırmıyız bavullarımız
Devirdik işte ıslak masamızı
İşte bitirdik yedi yıllık masalımızı
Toparlanalım
Yola ayak vuruyoruz
Yel vursun yelkenimize
Yine sıfırdan başlıyoruz...