Son Martılar Şiiri - Sedat Koçar

Çarşaf gibidir,
Uçsuz bucaksız denizler.
Bir lekeyi andırır,
Rengerenk martılar.

Her biri ayrı bir gemi kovalar
Bağıranlar,çağıranlar
Hepsinin aynıdır sesleri
Üç aşağı beş yukarı...

Bir deniz dalgası kapar,
yutar onları,
Basar bağrına ıslar tuzlu suyunda.

Onlar ki...
Bazen bir balık uğruna kapılırlar ağa,
Engin sularında boğulurlar denizin.
Yaz kış her zaman vardır onlar.
Her martı,son martı rolünü oynar.
Gözlerini hayata yumarken.
Her zaman hüzünlü ayrılır;
Son martılar.