Son Liman Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Bir bahar esintisiydi yaşadığımız
Say ki bir yaz yağmuru
Geçici bir duygu sağanağıydı belki
Bu yağmurda senin üstüne damla bile düşmedi
Ben ise sırılsıklam oldum
İliklerime kadar işlemişti bu aşk
Her yağmur sonrası güneş bekledi gönlüm aşka ısınmak için
Bir gökkuşağı umut ettim
altından geçip olmayacak dilekler tutmak için.
Olmadı olamadı kabul olmadı dileklerim
Başımdaki yağmur doluya döndü
Fırtına oldu savurdu beni ilden ile kalpten kalbe sürüldüm.
Sen gittikten sonra kendime mülteciyim
Belirsiz yerim yurdum
Ben bende kayboldum
Artık ;
Yağmur bekleyecek umudum yok
Güvenim kırıldı sevdadan yana
Her mevsimim zemheri her mevsimim kara kış
Buz kesti hayallerim
Çoktan oluruna bıraktım her şeyi
Varsın mevsim kış olsun
Aşkın mevsimidir kış
Bence aşk mevsiminde kar da sevilir yâr da sevilir
Şimdi;
Suyun akışındayım dümensiz
Beklediğim liman uzak olsa da belki de bu son varıştır yapayalnız ve kimsesiz.

𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î
𝟐𝟐.𝟎𝟐.𝟐𝟎𝟐𝟓.𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐