Son Liman Şiiri - Kadir Ünlü

Aşk;aşk dediğin nedir ki azizim
Kör gözlü bir şaşkın..!
Tut elinden götür samanlığa,
Bulsun bula bilirse iğneyi
Kaldı mı sanıyorsun,
Uğruna ömür adanacak,
sevilmeye değer bir sevgili ?
Vardı öyle biri;o da toprak oldu gitti...
Kaynıyor şimdi ortalık vıngır vıngır,
Şuh bakışlar,
ihtiras yüklü kıvrak bedenler,
yalan gülüşler,
ruhsuz sevişler,
Ateşten gömleği atıp kaçışlar,
ansızın kayboluşlar..!
Harcama geri kalan ömrünü,
Aratma kör gözlü şaşkına samanlıkta iğneyi.
Demle çayını,aç pencereni,
Dinle ötüşen cıvıl cıvıl kuş seslerini
Yumurtan rafadan ,çayın orta demli,
bardağın ince belli.
Bırak;kalbini dinlemeyi,
Bak işte,göründü kara..!
Sağlam tut dümeni,
yanaştır batırmadan gemiyi,
son limana.