Son Kutlu Düğün Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Kaldır kapağını tembel yüreğim,
Güneş çavar,
Yol görünür gidene...
Bir âleme ulaşmaksa ereğim,
Öküz ölür,
Deve kalır güdene...
2/:
Sezer ehli sevda nedir tasavvur?
“Çiğ yutma,” der hikmet “Ununu kavur,”
“Lâ! ” diyorsa içindeki o gâvur,
Baldıran da,
Bal görünür yiyene...
3/:
Aslolan bulmaktır kaçkın yıldızı,
Utandır ey imge, şahapsal hızı,
Soyar öfke kalplerdeki albızı,
Takke düşer,
Kel görünür giyene...
4/:
Dağdır, o da eğer başını bir gün,
Doruklardan aşar son kutlu düğün,
Üçken hiçe düşer gün gelir öğün,
İbrişim şal,
Çul görünür giyene...
5/.
Düğündür bu kırk gün,
Ve tam kırk gece,
Hatadır hayatı sanmak eğlence,
Eğlence denilen sade üç hece,
Hepi topu bir anlıktır diyene…
***