Birazdan atacağın imza ile son darbeyi de vuracaksın bana..
İlk darbe sarsmış ama yıkamamıştı..
Sanırım bu sefer bu kadar şanslı olmayacağım..
“Seni sevmiyorum, ayrılalım artık” dediğinde ilk kurşunu sıkmıştın kalbime.
Nikah defterine atacağın o imza ile de,
Beynimden vuracak ve koyacaksın beni canlı canlı mezara..
Her şey hazır artık..
Sevdiklerin salonu doldurmuş,
Şahitler yanına oturmuş,
Ağzından çıkacak kelimeyi bekliyorlar..
Herkes mutlu, herkes neşeli, ben hariç herkes o anı bekliyor artık..
Ben ise, bir köşede oturmuş, olanları düşünüyorum..
Şu an gördüğüm hiçbir şey yabancı gelmiyor bana.
Gelinliğin içinde ne kadar da güzel görünüyordun..
Garip olan ne biliyormusun?
Sanki senin bu halini defalarca görmüş gibiyim..
Tıpkı her gece hayalini kurduğum,
Peri masallarında ki prenseslere benziyordun beyazlar içinde..
Herşey benim düşündüğüm gibi olmuştu,
Masada yanında oturan O yabancı dışında…
İşte nikah memuru da geliyor..
Son saniyelerim artık…
Gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım…
HADİ,SIK ARTIK SON KURŞUNU DA...
Kayıt Tarihi : 29.1.2007 21:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!