Son külhan Şiiri - Fatih Keşkekçi

Bir ateş yaktı meydan yerinde.
Toplandı ahali, atlamaya başladı üstünden.
Harlıydı maviye çalan kızıl elleri
Tüller yükseliyordu gökyüzüne
Telli duvaklı baharları düşündü.
Martı gagalarından, yosun kokusuna
Midyelerden odun ateşine düştü.
Odun attı ateşe,
Sönmesin diye uğraşıyordu
Beslediler hep birlikte.
Odun bitti, zayıfladı ateş.
Attı elbiselerini de acımadan.
Yetmedi.
O yakmıştı bu ateşi,
Sönmesin istiyordu.
Fersizleşti gittikçe ateş.
Alına al katıyor rüzgar,
Küllerinden çok şey götürüyor.
Sönmesin istiyordu ateşi.
Çoktan dağılmıştı ahali.
Son köz parçalarına da baktı
Acıyordu bilekleri.
Yeşil,
Ve sıcaktı.
Canı acıyor,
Ve çıplaktı.
Kesif bir koku sadece…

Ve meydan yerinden,
İnce bir duman yükseliyordu.