Son Köroğluna Şiiri - Gürbüz Papağan

Gözlerim yollara mahzun bakıyor,
Bu kadar hasretin sırası değil,
Gözümden gönlümün ah-ı akıyor,
Kaban,ın düzünde karasu değil,

Dostluk seli derin akar gittikçe,
Sevgi gülü katmerleşir derdikçe,
Seneler gün gibi geçti seninle,
Mağriple meşrikin arası değil,

Kuru dereleri coşturdu selin,
Garipleri sardı kanadın, kolun,
Dilerim Kabe,ye uğrasın yolun,
Orayı, her kulun göresi değil,

Hicranla kendimden geçrim bu demde,
Ak ile karayı seçtim bu demde,
Acziimi lütfuna açtım bu demde,
Bendeki ağyarin yarası değil,

Ardında ne neşe, ne söz bıraktın,
Depremler geçirmiş enkaz bıraktın,
Poyrazı dinmeyen bir güz bıraktın,
Güneşli bir bahar sonrası değil,

Hakka çevirmişsin can gözlerini,
Görürsün bekanın şen düzlerini,
Metlik kitabında aldın yerini,
Cahilin kibiri, riyası değil,

Endamın erciyes, bakışın ağrı,
Köroğlu otağın gönüller bağı,
Lebinde her sözün ceyhun ırmağı,
Yosunlu derenin damlası değil,

Sevgiden nasipsiz duysun lafımı,
Dostluk dergahında aldım safımı,
Bizlere kar etmez nuhun tufanı,
Kara kışın karı, borası değil,

Gürbüzüm sözümü sıradan sanma,
Yüreğimde düğüm dilde muamma,
Çok dostum, ahbabım olmuştur amma,
Hiç biri sen gibi olası değil,

Kasım- 2004-