Son Konuğuma Mektup Şiiri - Yorumlar

Sonum da böyle olsun isterim. Bilirim güçlüsün.
Kimselere egilmemis basim,
senin önünde egilebilir, ama bunu bana yaptirtma! bana
yasamimi yadsitip,
sonumda beni kendimden utandirtma!
Senin amasizligindan böyle bir yigitlik bekliyorum,
bana önünde bas egdirtme.
Güleryüzle gel, gülümseyerek karsilayayim seni...
Dimdik yasadim, sen de beni dimdik kucakla, al götür.

Kimselere eğilmemesi güzelde başın,
Seni almaya gelen fermanla gelir,
İnanmadığına yalvarışın,
Çelişki değil mi?
Ferman sahibine baş kalıdırışın.

** Ölümden gafil çok...**
**
Yirmi dokuz gül Nisan, sene iki bin on,*
Selamünaleyküm can, Perşembe belki son.*
**
Nasıl yaşarsan öyle ölürsün be Aziz,*
Nasıl ölür öyle dirilir, acır leziz.*
**
Dinle bu aşk masalı, bir düğün anısı,*
Bil ki Adem'den beri, dün ve gün anısı.*
**
Rabbini yâr bilene, ölüm yâr düğünü,*
Dünyayı seven kula, ölüm nâr öğünü.*
**
Ölüm Hak ve muhakkaktır bir gün gelecek,*
Kader bu,”Her nefis O'nu tadıp ölecek”.*
**
Ne bir an önce, ne bir an sonra geç kalmaz,*
Can alıcı emir kulu, tavassut olmaz.*
**
Azrail bakmaz ün ve şan'a yalvarman boş,*
Mülkün çokmuş peh, istersen sağa sola koş.*
**
Hak takdir emreder, emir demiri keser,*
Ölüm ansız gelir bir muhalif yel eser.*
**
Can boğaza gelir ve zaman artık durur,*
Dilin damağa yapışır ve ağız kurur.*
**
Can alıcı görünür, o an perde kalkar,*
Sekerât vaktidir, o an şimşekler çakar.*
**
Öz yanar, göz bulanır bir damla su dersin,*
Bazen kolay, bazen zor, bu an sona ersin.*
**
Gözler faltaşı gibi, münkir yüz morarır,*
Alın, burun terler mü'minde yüz ağarır.*
**
Bazen mevt, tereyağından kıl çeker gibi,*
Bazısında mevt, gırtlaktan kök söker gibi.*
**
Ve paydos denir, senden sonra tufan olmaz,*
Diz tutmaz bel bükülür, sanma gül yüz solmaz.*
**
Güçlü dikler eğilir, iki seksen uzar,*
Artılar eksi olur, kim geç, erken bozar.*
**
Kara toprak gör ki, gaddar Cengizler yedi,*
Mülke mağrur Karun, cabbar engizler yedi.*
**
Şah Süleyman'a kalmadı şu fani dünya,*
Niceler dedi, “Şu hayat meğer bir rüya.”*
**
Ölümle uyanırsın, bir gün kan uykudan,*
“İş işten geçti” denir, kurtul can kurgudan.*
**
Çamur sıçrasa paçana üzerdi pek çok,*
Ölüm yayı gerilir, vurur seni tek ok.*
**
Hani kuş tüyü yatak, yün ve ipek yorganın,*
Teneşir sert tahta, incinir her organın.*
**
Soğuk ve sıcak demez, gassalın su serper,*
Kim duyar feryadını, istersen kork, ürper.*
**
Çok takım elbisen vardı, gömlekler renk renk,*
Şimdi giysin bir kefen, istersen eyle cenk.*
**
Beş arşın yakasız, kolsuz gömlek giyersin,*
Son yolculuktur bu, artık ne içer, yersin.*
**
Hani beğenmezdin “ah şu evim dar” derdin”
Beytin şimdi dar bir tabut, ahir can verdin.*
**
Bindiğin tahta at, rütben artık bir nefer,*
Omuzlar dört kişi, başlar artık son sefer.*
**
Refakat eder sana eş ve dost ,varis yâr,*
Anlarsın gerçek dostu, kim sana halis yâr.*
**
Görünür sessiz şehir, üç arşın çukur ev,*
Mezara uzatırlar, başında okur nev.*
**
Bir kabre girersin sonra toprak serpilir,*
Ardından bir kova su, üstte taş tepilir.*
**
Bir bir geçer gözünden hayatın filim gibi,*
Faş olur sır ayan, mematın ilim gibi.*
**
Kabir sorgusu pek ağır, çok çetin geçer,*
Her sual deler kalbi, ok metin geçer.*
**
Ve sarar gül bedenini, toprak ve çamur,*
Hani sanırdın şu ten, karılmış gül hamur.*
**
Tiskindirirdi sinek, kurtçuk ve böcekler
Misafirin onlar hep, oynaşır köçekler.*
**
Lime lime olacak, bak şu gülce tenin,*
Ağla ve inlesen boş, kim duyacak enin.*
**
Marifet, Ölüme hoş geldin demek ne hoş,*
Hazır olmak her an, hayırlı emek ne hoş.*
**
Aşık Uslu uyan can, kapıyı çalan var,*
Ölüm davetsiz misafir, gafil olan var.*
**
Âşık Uslu 29.04.2010 – 05:57 Samsun
(Zübeyir Güngör Uslu)

'Düsün ki ben seni, varligimin bilincine vardigimdan
beri beklemekteyim.
Bunca zamandir beklenen bir konuga yarasir bir
sayginlikla gel!
Sana olan saygimi yitirtme bana. '
Ah usta Ah..nerde şimdi saygıyı bilen baş eğilecek can...
Saygılar...