Sonuna yaklaştık; Ağustos böceklerinin açık hava konserlerine..
Son konseriydi belkide konseri verenin ve dinleyenin..
Son düşlerinde son kez sevişmiş böyle bir yaz gecesi konseri eşliğiyle..
Sonun geldiği, bilmek istemediği bilgisiyle, yaşamın sesiyle gider ölüme..
Son kez gülmeyi istese de, istemeden son gözyaşı dökülür cenaze konserine.. 27.08.11
Kayıt Tarihi : 28.8.2011 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!