Yüzünden akan ışığın üzüncü sonsuz üzüntü,
Her ruha döker ağlayarak bir özlem ve kırmızı
Bir özlem ve kırmızıki tümüyle geçmişe özgü.
Bir başı boş bülbül gecenin acısına,
Yanlız bir gül kaybettiği rengine ağlar.....
Tüm duygu bahçelerinden toplanan o çiçekler
Sırça mezarlarında bahardan umudunu kesmiş uyur,
Soluk duvara asılmış sıkıntıya batmış durur,
O yüzler ki, gözlerinde eski hayal uyur....
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!