Son Kilit Şiiri - Salih Yıldız

Yüklendi güçlü ordular, fütursuzca üzerine
Osmanlının son kilidi, çözülmedi Çanakkale.
O güne dek rastlanmadı; bu savaşın benzerine!
Yorgun düştü amma lakin, üzülmedi Çanakkale!
Osmanlının son kilidi, çözülmedi Çanakkale…

Ya olacak, ya ölecek, durumuna getirdiler
Halsiz ve yorgun bünyeyi, dar bölgeye yatırdılar!
Kalleş oyunları ile, bataklığa batırdılar;
Tüylerini döktü fakat; yüzülmedi Çanakkale!
Osmanlının son kilidi, çözülmedi Çanakkale…

Onlarca haçlı ordusu, hep bir gayretle vurdular
Hem denizde, hem karada; kinle kıyama durdular
Gözü dönmüş sırtlan gibi, kudurdukça kudurdular;
Korkup kaçıp bir köşeye, büzülmedi Çanakkale!
Osmanlının son kilidi, çözülmedi Çanakkale…

Çanakkale payitahtın kalbine inen bir yoldu
Onun için akbabalar, hepsi bu bölgeye doldu
Ne oldu da hasta bünye, civan delikanlı oldu!
Mağrur çizmeler altında, ezilmedi Çanakkale;
Osmanlının son kilidi, çözülmedi Çanakkale…

Hiç bakmadı arkasına, bir millet ayağa kalktı
Başka çaresi yok idi, cümle gemileri yaktı!
İhtiyar genç, ana bacı, müjdeli ölüme aktı;
Hür ve rahat fütursuzca, gezilmedi Çanakkale!
Osmanlının son kilidi çözülmedi Çanakkale…

Ebediyen unutulmaz, bir destan yazdı Mehmetçik
Kalleş düşmanına mertçe, bir kuyu kazdı Mehmetçik
Anasının ocağında, küllenmiş közdü Mehmetçik;
Öyle kolay lokma gibi, dizilmedi Çanakkale!
Osmanlının son kilidi, çözülmedi Çanakkale…