Son Kez Söylüyorum Şiiri - Ayten Karakaş

KaybolMAK istiyorum gecenin zifirinde
Ve hiç bulunmamak
Son kez yıkamak yanaklarımı gözyaşlarımla
Sonra takılıp gitmek bir kuş kanadında

Günlerce uyuMAK istiyorum en yakıcı düşlerde
Ve hiç uyanmamak
Son kez hayal etmek beyaz atlı prensi
Sonra gülümsemek belki de yedi cücelere

Sayfalarca _MAK,_MEK’ler yazmak
Ve her defasında seni saklaMAK dizelerin içine…
Yorgun atan kalbimin sesini bastırMAK
Belki de yeni annesiz kalmış yavru bir güvercin sesiyle…

HatırlamaMAK istiyorum
Önce gözlerini
Sonra ellerini
Ve senin yanındayken kendimi

Hiç düşünMEK istemiyorum
Sahilde oturup
Bilmem kaçıncı aşkına yazdığın şiirleri
Dudak kıvrımlarındaki
Hüzünlü gülümsemelerini…

Uykusuz gözlerime inat
Kırpmıyorum düşmesin hayalin diye
Kirpiklerimi.
Ve duyMAK istemiyorum
Beni son kez yanından alacak
Çalan vapur düdüklerini
Sen susarken
Ben kalbimin gözyaşlarını siliyorum gizlice
Sen görme diye
Yaralı gururumun son direnişiyle…

Defalarca sayıyorum seni ne kadar sevdiğimi
Her elde beş parmak
Sana dokunmuş
Beş parMAK
Kıskanıyorum her birini…

Kafanın hiç karışmayacağı bir hayatı
Geri verMEK istiyorum sana…
AL
Veriyorum işte:

Seni sevMEK bir bebeğin gülüşüydü kalbimde
Masum, temiz, kirletilmemiş sevgilerde…
Seni sevMEK huzurlu kır çiçeklerinin kokusuydu
Çocukluğumda içinde yuvarlandığım…
Seni sevMEK benim için aya dokunmaktı
En sevdiğim dolunay gecelerinde…
Seni sevMEK ırmağın denize kavuşmasıydı
Dalgalarla sevişerek…
Seni sevMEK güzelliğini yaşamaktı ağlamanın
Öksürmekten nefessiz kalan ciğerlerimde…
Seni sevMEK ölmemesiydi Leyla’nın
Taparken Mecnun’a delicesine…
Seni sevMEK ilacıydı çatlayan dudaklarımın
Ipıslak olana kadar öpüşlerde…
Seni sevMEK anlamıydı boşuna geçen hayatımın
Duvarıma astığım tek anlamlı portrede…

İşte son kez söylüyorum
Artık hiç söylemeyeceğim
Hiç duyamayacaksın benden

S E N İ S E V İ Y O R U M V E Ç O K Ö Z L Ü Y O R U M…

Tarih: 14/08/2006