Son Kez Günaydın Sevgilim Şiiri - Evren ...

İnsaf mı kalmış gözlerde!
Kanarken yürek, onlar etrafı süzüyorlar.
Neyi arıyor başka yerlerde?
Kimi?

Dinsiz,imansız dudaklar...
Sızlarken yürek, başkalarını öpüyorlar.
Tat mı buldu ki onlarda, yoksa orospuluktan mı?
Ciğer paramparça...

Hiç bu kadar aşağılık görmemiştim saçlarını,
Neden başkasının tenine değiyor?
Ne istedin benden de dokundun avuçlarıma?
Yaktın hunharca kalbimi.

En güzel rüyaları seninle görmek vardı,
Sabahları kokun burnuma gelirdi ta sizin evden bizim eve.
Yastığımda leken var,çarşafımda suyun.
Bu mu fotoğrafı aşağılık ruhunun?

Arkandan konuşmuyorum, kusura bakma güzelim
Getirseydin de o gözkapaklarımın altındaki yüzünü de tükürseydim.
Yazık ki ona bile değmeyecek bir yüz var sende,
Asıl ben kaderime tüküreyim.

Korkma güzelim, ben değişmedim.
Yine o bildiğin çocuk, nemli gözlerim var,
Bu lafları da sana söylemedim, hepsi kendimin.
Sana kıymadım, kıyamadım, kıyamam da.
Sen bana her ne kadar acımayıp,bu sabah başka bir tende ıslansan da.

Benim sevdağım öyle oyuncak değildi sevgilim,
Öyle aşağılanacak bir sevda değildi bebeğim,
Asla da pişman değilim çiçeğim,
Ben ilk bildiğim seni hep seveceğim, ta ki bu sabaha kadar meleğim.

Fakat sen beni sevemeyeceksin,
Günaydın duymayacaksın hiç bir sabah,
Yastığına sıkıştırılmış bir mektup, kırmızı bir gül,
Asla dokunamayacak ellerine, yerimde içimdeki kocaman ah.

Seni geri kalan hayatında benden çok seven olur bebeğim,
Ancak kimse sana benim gibi aşkım diyemez,
Çünkü biz seninle saftık bu ilişkiye başlarken,
Sen artık saflığını yitirdin bebeğim.
Ben ise saf bir aşkın kölesiyim,
Sayende canım burnumda, ölesiyim.

Sana son kez günaydın bebeğim,
Güne uyandığın için değil,
Yokluğuma uyandığın için..