Başka zamana ait mezarlık hayaleti.
Koparmış ipini boynundan,
_______ dolanıyor günümde
Kutsal kitap elimde yemin ediyorum!
Seni ömrümden uzaklaştırıyorum...
Rüzgarla bir edip
Alemi tavaf ettirdim benliğine
Bu kadar nimet miydi ağır gelen gönlüne?
/
Arındığı gün olsun bugün yaşantımın
Çek elini eşsiz büyüsünden varlığımın...
Bir nasiplenme gücünden insanlığımın...
Git!
Gittiğin yerde din ve bit
/
Anladım ki devran benim;
Ben kendim kadar eserim..
Değil sen sandığım esintin,
Nefesin kesilir de
Köşesinden dönemezsin kalbimin!
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 01:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son söz kaygısından bile uzak, hırsı ve nefreti bile uzklaştırdığım bir yokluk adı aşk masalının bittiği andır şiirim. Şiirim; yaşantımın eşlik eden tarihi... Sonlarımı da mısralara döktüğüm yaşam dilim... Ben; Şiirimle bitiririm sözümü. Sıradan kaçış cümleleri ile değil! Budur ağır gelipte kahve fincanı kalma nedeniniz benliğimin eşsiz kupa görüntüsü yanında....
geç verilmiş bir karar.
şiirse hüznündne dolayı ikinci planda.
mucks
Gerçekten inandım...
'Git! ,Gittiğin yerde din ve bit ' cümlesinde ancak sen ve ben gibilerin anlayabileceği bir dua olduğunu bilmem kaç okuyan görecek burada ama, kendi şişirdiğimiz balonlara 'sevdiğim ' dememeyi öğrenmek için, nimetlere kör, fedakarlığa tıkalı yüreklerde zorla yer etmeye çalışmak da bir o kadar Allh'ın bize verdiği cana hıyanet olmuyor mu?
...........Arınmak, kirlenmekten daha çabuk gerçekleşior nankör aşklarda...
Sabret...
sevgiler
yeni bembeyaz yüreğine selamlar olsun....arkadaşım benim...Canım.
Ben kendim kadar eserim..
Değil sen sandığım esintin,
Nefesin kesilir de
Köşesinden dönemezsin kalbimin!
Nasıl bir bitiş bu (0-o) bayıldım.
TÜM YORUMLAR (3)