Son kez bak gözlerime Şiiri - Hülya Göde

Son kez...
Hiçbirşey söyleme ve dinle,
Karanlıklar içinde çaresiz kalmış bir insanın,
Küçük bir aydınlığa olan
Hasreti ve umudu gibi sevdim seni...

Baba şefkatine özlem dolu
Bir çocuğun özlemiyle sevdim...

Susuz kaldığında solan bir çiçeğin
Suya olan tutkusu gibi sevdim...

Baharda bülbülü bekleyen,
Bir gül gibi bekledim...

Ama sen...

Hercai gibi yamuk yaptın.
Bir yudum aydınlık umudu
Yine karanlığa karıştı...

Babamda,
Annemi terketmişti senin gibi
Şimdi anlıyorum annemi.

Sende,tadamadığım baba şefkatini görmüştüm ya,
Seni bir divane gibi sevmiştim ya,
Şimdi sende,yine babamı gördüm...

Kat kat silindi sevgim.
Susuz kalmış çiçekler gibi boynum büküldü,
Kolum,kanadım kırıldı..
Son kez bak gözlerime...son kez
Ve çık git dünyamdan...