Dudağına konmuş hayalim
yarının şafağında gün doğarmı sence
üşüyen bedenim dokunurmu hayaline
ısınırmı sensiz geçen yalnızlığım.
Cennettin bahçesinde son gül sen olduğunu bilsem
dikenlerin bağrıma tek tek saplansa
esen rüzgarın yalnızlığında
seni yalnız koklarmıyım sence.
Ay doğunca gecede yarın olurmu sence
gözlerinde fışkıran güneş doğarmı sen gülünce
aydınlık günlerin hayalini bakışlarında yaşarmıyım sence
aydınlık günlerin hayalini gülüşünde yaşarmıyım sence...!
Kayıt Tarihi : 2.10.2015 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
son kez sevmişti
![Faruk Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/02/son-kez-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!