Geldik girdik odaya
Başladık ağlamaya
Açtılar nur yüzünü
Var mı bizden üzgünü
Kapandık öptük onu
Yapmayacaktı bize bunu
Ne kadar çok üzüldük
Yanına oturup büzüldük
Haydi çıkın odadan
Fakat çıkmayız son an
Onu son kez görelim
Pamuk elini öpelim
Sarılıp koklayalım
Bırakın doya doya ağlayalım
Aldılar götürdüler
Bayıldık birer birer
Sonra gittik başına
Ondan yakın varmı cana
Yayıldı mis kokusu
Anneannem düştü bayıldı
Kolonyaylan ayılttık
Bir yatağa yatırdık
Tabut geldi kapıya
Gene başladık ağlamaya
Dedem dedem gidiyor
Herkes arkasından bağırıyor
(15-12-1980 Pazartesi)
Yeşim ÖzyaparKayıt Tarihi : 13.9.2009 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yeşim Özyapar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/13/son-kez-80.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!