Son kez Şiiri - Selin Deniz

Giderken ağlama diyordun ya. Ben seni tanıdığım günden beri gideceğim gün için ağlıyordum
.gönül gönüme ten tene akarken ayrılmak ne zor olduğunu bir ben bilirim. Nasıl beklediğim gitme diyeceğini bile bile. Gitme gitme diyişini, ha ayıp günahmış sevmek.gözlerine bakarken,yıldızlarım kaydı teker teker.Bir ışık beklerken binlerce ışığım söndü.Senden gayrı
Sevmek bana haram bilmezim. O zalim sabahlar dudağının kıyısında bensiz mi? Doğacak, nasıl ağlamam şimdi senden gidişime. Şunu bilmelisin ki yine aşkımsın canıma can katan,
Kan ter busenin içinde öleyim sevdiceğim…

Ahtım olsun

Gözlerine gözlerim
Bir daha değerse
Kefenli aşkımı
Avuçlarına bırakacağım

Gördüğüm her şeyde sen
Her şey görüntüden ibaretse
Küstüm işte ayrı düşen
Ruh ve bedene

Hiç bir zaman istemezdim dilinin ucunda ki sözleri duymak. Dinlemedin beni, dinler gibi gözüktün, kulak tıkadın damlaçıklı sözlerime. Bu muydu? Mertlik, bu muydu? Erkeklik
Bir mevtayı son kez uğurlamaya gidilir bilirdim ben. Sen öldürdüğünü son kez son yolculuğuna uğurlamaya gelmedin. Belki korktun soğuk soluk gözlerle göz göze geleceğinden. Belki ürktün göz pınarlarımda ki akan ateş damlalarından. Ama yanlış yaptın.
Sevdiceğim yavaş yavaş giderken söz kestiğim toprağa giderken.
Gelmeyeceğini bile bile ümitle gözyaşımı yiyerek bekledim seni.

Şunu bilmelisin

Sen bende kanayan yara
Esip geçen hüzün rüzgârı
Lanetli ellerimin değdiği
İlk ve son sevdiğimsin
Melekler şahit olsun

İçimdeki zehirle
Yıkacağım eksik yanımı
Kimi gün güleceğim
Kimi gün ağlayacağım
Nasıl olsa bir yerlerde
Kavuşacak ruh beden

Mazi olsam, mazi olsa yaşanmışlıklarımız. Seni kalbimden ebediyen söküp almaya kimsenin gücü yetmeyecek Yolum yolum keşişse musalla taşınla, harmanlansa şu lanetli bedenim börtü böceğe yem olsa şu kalbim. Günahkâr kul yalvaracak yaradına…

Cehennemine almadan

O yârin bir kez olsun görem
Gökyüzü yaşınla yarat beni
Dönem dönem son kez
O yârin bir kez olsun görem
Kara güneş ruhumu yakmadan
Karanfiller yeşermeden bedenimde
Dönem dönem anka’ya kızgın külde
O yârin bir kez olsun görem…

Vakitli vakitsiz alma koynuna ya toprak izin ver son kez o yarin gözlerinde ölem…