Son Kez Şiiri - Murat Karaküçük

Her şey anlamını yitiriyordu bir bir
Var olmanın dayanılmaz ağırlığı,
Çöktükçe çöktü üzerime.
Dilinin ucuyla çağırırdın,
Gene çağırsan ya.
Çekip alıversen sırtıma vurduğun yükü
Pay etsek aramızda.
Bir işaret çaksan delişmen gözlerinle,
Küçük bir gülümseme,
Issızlığıma dair.
Bir kibrit yaksan,
Baksan gözlerime.

Bir sır olsa gelişin.
Gecenin tam orta yerinde.
Gidişin kadar keskin;
Bir sır...
Sesinin aydınlığına uzatsam çaresiz başımı,
Yaşasan bugüne dair.
Bir kerrecik bir şans daha,
Dindirmek için kederimi
Derin uykulara gömülünce ben,
Sen kapasan gözlerimi.