Son Kez Şiiri - Dilek Hokkaömeroğlu

elveda demek bu şehire,
biliyorum çok az zaman,
kelimelerin bile sığamayacağı
çok az bir zaman.
ağlamak boşuna,
gökyüzünün yalnızlığında,
yıldızlar toplanmış saçlarıma,
yüzümde;
ayrı yollara düşmüş izler.
ellerimde nasır tutmuş geçmiş.
duadaklarım çoktan vazgeçmiş,
gülmekten.
gözlerimde eski sevdalar yok.
yaşamıyor artık yüreğim eski sevdaları.
durdu duracak.
kuş gibi kanat çırpmıyor,
gençliğim.
aşktan mutluluktan.
kulaklarım bile eskisi gibi duymuyor.
tanıdık olsa da seçemiyor sesleri.
eee...
nede olsa ihtiyarladık.
bu kez ölüm sanırım
doğru adreste,
doğru zamanda
doğru insanın kapısında
sorgusuz sualsiz,
tam yanı başımda
öylece sessiz duruyor
arada bir geliyordu ama,
sanırım bu kez beni almadan olmaz
çocuklarım çoktan kabullenmiş,
güle güle bile demeden,
şimdiden,
evimi barkımı aldılar elimden.
aslında senden önce, gitmeliydim.

tutmalıyım ölümün elinden,
olsun..
geçte olsa geliyorum ya!
artık hazırım
tut ellerimden
gitmek bu şehirden
bu dünyadan
gelmek senin yanına,
tama zamanında
bütün sevenlerime
yadigar elveda..
kim bilir?
belki bir yerlerde
gökyüzünde mesela
baktıkça yıldızlara...