Son Kararısın Gönlümün Şiiri - Mustafa Erol

Son Kararısın Gönlümün

Sen son kararısın gönlümün.
Ne seyirci hakkı isterim,
Ne de joker…
Resmigeçit törenleri bitti ruhumda.
İntizam da, asayiş de berkemal artık.
Zira gönlümün kararını yüce sayarım ben..
Ben ben de değilim, gönlümle ayarım ben..
Mahkûmiyet kararını ben vermedim ki gönlüme.
Ancak kendi kararlarımdan mesulüm ben.
Yüceler yücesinden gelmişse karar,
Akıl neye yarar, mantık neye yarar?
Aklı mantığı düşünmek yorar gönlümü.
Sevdaya âşık niceleri arar gönlümü,
Lakin;
Sen son kararısın gönlümün.
Ne seyirci hakkı isterim,
Ne de joker…
Resmigeçit törenleri bitti ruhumda.
İntizam da, asayiş de berkemal artık.
Kardelenler misaliymiş meğerse gönlüm.
Herkesin bildiği şu sabrın misali kardelenler değil,
Herkesin bakmadığı açıdaki kardelenler misali.
Sabırsız ve de zamansız..
Her yerin karlarla kaplı olmasına aldırmaksızın..
Saçlarıma yağan karlara aldırmaksızın açan gönlüm gibi..
Zamansız açar kardelenlerde..
Mantık tık diye duruvermiştir,
Zaman birimi bilinen saatlerin durması gibi.
Akdeniz’in met halindeki kudurması gibi,
Kudurur gönlüm…
Çünkü;
Sen son kararısın gönlümün.
Ne seyirci hakkı isterim,
Ne de joker…
Resmigeçit törenleri bitti ruhumda.
İntizam da, asayiş de berkemal artık.

Mustafa EROL
Manavgat /Antalya