Sen bu karanlıklarda ışığı bekleyen asker
Sökecek olan şafak bu karanlığa değer
Mahzun olma kalbinden saçılsın ümitlerin
Biliyorum hastasın kalbinde yaran derin
Bir bahar gelecektir yağan karın üstüne,
Set çekemez hiç kimse coşkun selin önüne
Bu toprak bahar için içten içe yanardı
Karakış gidecekti ufukta bahar vardı
Ateşin yaksın seni özünde güller açsın
Sen nefretlere değil sevgilere muhtaçsın
Yürü yoluna git sen millet yürür arkandan
Sevgilerin fışkırsın damarındaki kandan
Yağmura ver başını ümidin toprak olsun
Öldür kendi kendini ruhun hayatla dolsun
Sarar ufkunu elbet aydınlığın nefesi
Düşmesin kalbindeki ümidin son kalesi
Kayıt Tarihi : 11.4.2013 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!