Son İthaf Şiiri - Haşem Baygümüş

Anneme...

Acının kefareti ellerin
karanfiller ekiyor ömür muhabbetime
sabah oldu olacak
ve sevdalı gündüzlerin
akşamlardan uzaklaşıp haneme
varlığın kalbimde şehrayin olacak.
İstersen bilme söyleyemediklerimi sana
Ama Hicaz'da, Rebeze'de,
susuzluktan kum tepelerinde
sonsuzluğa musalla taşı niyetine uzanıp
seni vahalara ulaştırma pahasına
yaşama lezzetinden
feragat ediyorum.
Vaki sefaya değil,
cefaya meylediyorum.
Ki sen benim istikbalimde cennet
uzun yolculuğun girizgahında
kolay ölümüm olacaksın.
Bu karanlıklar, bu ayrılıklar
emanet bırakıldı gönlüme
hep yeniden,
yeniden kavuşmak için sana
mahşerde dirilme isteğim olacaksın.