Son İşte Bu...! Şiiri - Vedat Fazıl

Artık yazamayacağımı Biliyorum
Özgürlüğüme prangalar vuracaklar.
Duyulmuyacak sesim feryadlarımı siliyorum
ne farkeder silmesemde isyanlarımı duymuyacaklar
ve beni anlamıyacaklar
sadece yalan yanlış aşklarımı anlatacaklar
Cünkü aşk dan dolayı ceza alan sürgün yiyen
Aşktan başka her şey yalan diyen
Özgürlüğün bile ötesinde aşkı yeğleyen
Yalnızca bu yürek,
Sevmesini bilmeyenler
elleri sopalı yüreği kara
saygısı olurmu söyleyin ölümsüz aşklara
Ve ben
Vazgecmedim ölümüne sevmekten
sende usanmadın bir türlü beklemakten
Artık nafile nedesem
Dört duvar arasında Aşkları tanımıyorlar
Kader mahkumları mevsimlere inanmıyorlar
arada bir seni Soruyor...Sonrada anlat abi Diyorlar
Koyun gibi dinliyor
Bu sürğünü sen hak etmişsin diyorlar
Adını sorduklarında gözlerim doluyor
Boş verin Hatice de...Emine..yada fatma
Ne farkederki...Yüreğimdeki işte diyorum onlara
Korkuyorum hala sensiz kalmaktan dört duvar arasında
Ya beni unutursa
Yada başkaları düşünmek bile zor seni alırsa
İşte ozaman asıl sürğünüm
Yıllar gecer diyorum
yüreğim işte söz dinlemiyor
Seni SÜRĞÜNDE de cok seviyor