Son İstasyon(Şehrayin)

Son İstasyon(Şehrayin)

(Mekanların hapsedemediği Seçgin Efe'ye selamla...)

Hadi kalkalım Tufan!
Aynalara çarpmasın yüzüm.
Hayat mahmurluğunda
Bu ilk trendir kalkan.
Bakma öyle camdan
Burda sallanmaz mendiller
Gidenin arkasından.
Kimse yolculamaz bizi hayata
İstasyon istasyon öğrenirsin hayatı.
Ansızın düşer kirpiklerine soğuk ve nem.
Gözlerimiz kamaşır bazen
Bazen dillenir utangaçlığımız
Kompartıman tenhalığında.
Sussan ayıp olur karanlığa
Konuşsan şair,
Bağırsan deli derler adama!

Bak Tufan!
Aşka teğet geçer yolumuz
Ozanlar görürsün taa uzaktan,
Diken üstünde güle uzanan
Ne istasyonlar eskitiriz,
Notası sabır makamı Hüzzam
Hele bir tutunalım hayata
Kıralım camdan sıkıntıları
Her yol bir şehrayine çıkar
Parlar kalbi rayların
Son istasyona doğru.
Yorgun bir trende
Hayata koşan iki suskun acemi
Tufan; biz...
Biz geldik öyle mi!

Tufan;
Mahmur çocuk yirmiüçünde.
Şenliğe hoşgeldin,
Hoşgeldin hengameye!

03 Ekim '07

Muammer Çalışkan
Kayıt Tarihi : 4.10.2007 21:19:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Umut Gül
    Umut Gül

    Hayat yolculuğunda ilk istasyonla son iszasyon arasında geçen zamanı iyi değerlendirmek gerek, geriye dönüp baktığımızda keşkeler ne kadar çoksa mutluluğumuz o kadar azdır

    Saygıyla

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Muammer Çalışkan