Son İstasyon Haydarpaşa Şiiri - Ferah Yı ...

Bir bilinmeyene başladı yolculuk,
Haydarpaşa treninin son vagonunda…
Her bir istasyonda koşuşan insanlar,
Her insanda ayrı bir telaş var.

Kimi yolculuğun başına,
Kimi de yaklaşmakta sonuna.
İnen kucaklamıştır finish bantını
Binen anlık yaşamında,
Yer kapma yarışında..

Makas sesinin ahenginde,
Asılı kalır gözler pencerede.
Bir yandan unutmak çabasında geçmişi,
Diğer yandan geleceğin hayalini kurmakta.

Trenin acı çığlığı,
Bir anda yırtar atar hayalini çizdiğin tüm sayfaları..
Ya müjdeler anlık yaşamın sonunu,
Ya da yeni yolculukların verir başlangıç startını..

Ard arda sıralı vagonlar arasında.
Başlamıştır bir kovalamaca..
Hep bir adım öndedir nedense..
Bir sonrakinden önde giden
Dönüp ardına bile bakmadan
An farkıyla yaklaşılır yaşama.
Önde gidenin ardından..

Oysaki;
Bu ne telaş..
Bu ne kovalamaca..
Bu ne kulakları yırtan,
Canhıraş bir haykırış..?
Bildirmeye ne gerek var sanki,
Herkes beklemekte sırasını..
Ha bir an önce,
Ha bir an sonra..
Mutlaka ama mutlaka..
Herkesin ineceği tek noktadır
O son istasyon…. Haydarpaşa

Haydarpaşa treninde izmit-pendik arası Raylar üzerinde kayan yaşamım Dağarcık 07.04.2007/13,05