Son İstasyon Şiiri - Bülent Öntaş

Hangi saatlerde sevmeye yatkınsın
sarıldığımda bırakmayacağın anı söyle
gününü söyle
buluşacağımız yer belli
karanlık gecede
istasyonlar
yeni bir yolculuğun başlangıcıdır
başka bir sevdanın
ben
vakitsiz sevmelerin
uzun uzadıya hallerini severim
en geniş zamanını
çekinmeden
söyle içinden geldiği gibi
umarım en son vagonunda değilizdir anın
sen vakitlice gel yanıma
her duraksamada
başka bir bekleyeni vardır zamanın
her bakış iz bırakır boşlukta
her ayrılık
onulmaz bir yara