Bir sabah son istasyonda yine
Uyanmıştı uykudan umutlar.
Uykusuz gözler,
Yorgun bedenler
Ve kalabalıklara rağmen
Görebilmek ve
Hissedebilmekti onları mesele.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta