Bir sabah son istasyonda yine
Uyanmıştı uykudan umutlar.
Uykusuz gözler,
Yorgun bedenler
Ve kalabalıklara rağmen
Görebilmek ve
Hissedebilmekti onları mesele.
Oysa gizlenmişlerdi.
Belki mendil satan
Çocuğun gözlerinde
Belki 'Taze simit! ' diye bağıran
Amcanın dilinde
Ya da
Belki hep bir sonraki durağı düşleyen
Dolmuşçunun hırsında gizliydi umutlar.
Hissedip görmek
Ve yitirmemekti mesele.
Kayıt Tarihi : 11.10.2015 01:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!