Son İstasyon Şiiri - Burak Akar

Öldüğümü sanma gülüm
Öldüğümü sanmayın dostlar
Azrail, gelen var mı, dedi
Ben üzerime alındım
Son istasyon yâr dediler,
Yârsin sandım, yanıldım

Unuttuğumu sanma gülüm
Yalandır sensizliği kabul ettiğim
Rahat ol diye çekiyorum yokluğunu
Yaşayan ölüysem senin için,
Susuyorsam hâlâ sanadır sessizliğim

Vazgeçtiğimi sanma gülüm
Bekliyorum yine uzaklarda
Hiçbir fotoğrafın senin kadar güzel değil
Hiçbir ses, sesin kadar güzel değil aslında
Bekliyorum yeniden doğacağım günü
Belki de sana kavuşacağım günü…

Öldüğümü sanma, gülüm
Öldüğümü sanmayın, dostlar
Bir başka alemde yaşıyorum şimdi
Yunus’a, Mecnun’a komşuyum
Sağ yanımız gül gülşen, cennet amma
Yüreğim cehennem yeri
Aşk narının sarhoşuyum