Adem Baba ilk insan, son insan kim olacak,
Son gelen insan ile, dünyamız son bulacak,
Ne ilki ne de sonu, biz arada kayndık,
Şu yalancı dünyada sefilleri oynadık.
Yaşamak acı idi, şekerledik balladık,
Biraz aşırı gittik, şeytanları solladık
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta