Son İnitium Şiiri - Okan Karayılan

açılır gözlerim
kapılar kapandığında bir bir
tüm yitip gidişlerin son bulduğu bu yerde
arda kalan birkaç anı ve
aradan geçen birkaç zaman
saçılır yerlere geçmiş hesaplar
millattır o an
başlangıç vaktidir

habercisidir her başlangıç bir sonun
avun bildiğin ya da bilmediğin her teselliyle
belki de sapağı çoktan kaçırılmıştır bu yolun
yönünü bulamamış ve çatlamış pusulan
dümdüz ilerlemektesin bir bilinmeze
doğuştan kalmış bilgilerdir sağın ve solun

bulunmaz bi çare gibidir artık gecelerin
şaibeli tüm kapılar ve
ihtimaller dahilinde doğar güneşin
uzuyor uzadıkça gölgen
ama
bir o kadar da boyunu aşıyor dertlerin
engelllerin , tabuların ve önüne çekilen setlerin
çabalama boşuna
tek başına gelemezsin üstesinden bu harplerin
kazanmak ya da kaybetmek der durursun ancak
ama anlarsın
her zafer katilidir bir mağlubiyetin
ve çoktan yere düşmüştür sancak

farkına vardığında
ne gidecek bir yolun
ne de bir yerin kalacak
farkında olmasan da
onlardan farkın kalmayacak
kendinden ödün versen de
hayat hep bir verip binlerce alacak