Son İkra'dır Bu Yaş

Bir damla yaş sıkışır kirpiğime
bu vakitler bela salgın...
Ben anlatsam dil dönmez meali var.
Sessizliğim!
''Gizli de engin karanlıklar
gün sönmüş ey ölü aydınlığım!
Yüreğim, sen sığmaz bir zindan
ulu bir nefret gibi dokun, okşa biraz.
Avuçların da gözlerim patlasın.
Bir damla yaş!
Bir damla kaçan huzur!
Son bir ikra'dır damla damla;
ah bu içimden düşen.''
Hıçkır sa insan içini, içini dökse ayaz,
kesilir mi teni soğuklara! ..
Döner mi en uzak hatalarından?
Yorulur mu adım adım dönüş olsa,
erinir mi yüreğine,
kıra döke ördüğü dünyanın öte ki ucundan
gelmek için kendine...
Yüzü, gözünden ne anlar!
Ne anlar, acaba?
Ne anlatır, bir damla yaş kirpiklerime.