Son İkindi Şiiri - Ahmet Beltekin

Bir gün hiç bir şey teselli etmez seni,
Uykulu gözlerinde,bir bıkkınlık belirir.
Vaktinden önce bekleme beni,
İçinde rengi koyulaşan bir karanlık delirir.

Hüzünle boyanır bütün günlerin,
Dalıp dalıp gidersin uzaklara.
Sevinçlerini yok eder,ağlatır seni, hüzünlerin,
Gözyaşların bile çare olmaz,kalbine ait yasaklara.

Şimdi yüreğine unutulmaz bir sonbahar indi,
İçinde yanan sokak lâmbaları bir bir sönünce.
Ve içindeki mevsimler birdenbire kışa dönünce,
Çepeçevre saracak seni hayatındaki bu son ikindi.