Son...(Herkese Sevgilerle)

Bu mesajı okuduğunuzda belki de sonsuzluğa uçacağım bir kanat takıp,

Belki de bir daha hiç ilklerim ve sonlarım olmayacak...

Ben bir şeyi başardım mı tam başarırım...

Ben bir insanı sevdim mi tam severim...

Belki bu laflar çok klasik çok sade geliyor size.

Ama sevdikçe güzelleşiyor insan,

Birini sevdim ama sevilmedim bir türlü...Çok sevdim hem de deli gibi sevdim hem de...

Hiç içinde bana bir eveti olmadı,

Hep hayırları oldu.

Hatırlıyor musunuz ona elveda demiştim ama yapamadım,diyemedim.

Bir türlü yapamıyorum.

Ama şimdi yapacağım bu sefer gerçekten son bir nokta koyuyorum,

Biraz ara verelim, sonra parantezi açarız.

Açarız çünkü sen beni hep istiyorsun deli kız...

Hep benim var olmamı istiyorsn.

Ama senin istediğin varlık artık öldü...

Bak görüyor musun sonsuzluğa uçuyor

Bugün cuma! camiden sala da verdireceğim,

Belki hatırlayanım olur...

Gerçi ben ölmüşüm, mezarım bile belli.

Beni yaşıyor zannetmeniz çok yanlış aslında

sizin tanıdığın güleç, iyi niyetli, insanlara yardım eden seven fakat sevilmeyen bir insan vardı.

Onu öldürdünüz...

Ne kaldı şimdi?

Asık suratlı, niyetsiz, niyetleri belli olmayan, yardım yapan fakat korkuyla yapan,

Sevmeyen, sevemeyen bir insan bıraktınız geriye...

Tebrik ederim hepinizi...

Ellerinizden sıkıp çok teşekkür etmek isterim.

Ben bir girdaptayım, bir çıkmazdayım sanki

Ne duyanım var ne dinleyenim,

İşte öyle bir yerdeyim...

Bu satırları da belki duyan birisi olur diye yazdım...

Ve adını da son koydum,

Çünkü bir daha ilklerim olmayacak...

Uçuyorum sonsuzluğa şimdi,

Geri gelmemek üzere...

İşte her şey bu kadar kolay ve basit,

Bitti....Geçti gitti...Ve son....