Son Hediyem Şiiri - Salih Enes Bektaş

Bugün doğumgünün sevdiğim
Sana verecek bütün hediyemi verdim zaten.
Kendimi,duygularımı,harap ettiğin yıllarımı.
Ve daha nicesini,sen bu hediylerden
Daha iyisini aradın sanırım.

Öyle ki sevgilim yerine sevdiğim oldun sadece.
Sen doğarken sevinir ben doğarken üzülürüm.
Bayram kutlarlar benim doğumgünümde.
Bense o bayramda biraz daha yaşlanırım.

Sadece sana bakarken gençleşir.
Umutlanır mutlu olurum.
Ölüme saniyeler kalsa tek yüzünü görsem
Dirilmeme yeterdi belki de.

Yaşam kaynağım olurdun benim.
Susuz ve aç kalsam sadece bakışların
Ekmek,su gibi kutsal olurdu benim için.
Beni yaşatmaya fazlasıyla yeterdi.

Gülüşlerini,bakışlarını çektin hayatımdan.
Yaşayan bi ölüyüm artık.
Seninle iki yabancı aklımla tek dost.
Eskiye döndüm sayende.

Belkide böyle olması daha iyi
Hem artık daha mutluyum.
Sayıklamıyorum rüyalarımdan uyanınca seni .

Rüyalarımda seni başkasıyla görmek.
Eskisi kadar üzmüyor beni
Kendimi senin yolunda ihmallerim bölünmüyor.
Bölünmüyor artık kendimle sohbetlerim.

Güvenmiyorum artık kimselere.
Kalbime söz geçirdim artık sevmemesi için.
Bir daha canımı acıtmaması için.
Seveceksen böyle sevme diye tembihledim.

Senin gibisini nasıl sevmezler derler.
Deli derler bana mecnun derler.
Seni sevdiğim için bir o kadarda aptal derler.
Bilmezler aşkın ne olduğunu bilmezler.
Sevmeyi insan yapabilir fakat aşkı yalnız kalp.

Kalbe söz geçirmek zordur.
İnat eder tıpkı senin gibi.
Aşkı istemesende kalp hiç olmazmış gibi.
Gider en olmayacak kişiyi seçer.