Ölüme varıyor en uzun yollar,
Geçse de her anı kahkahalarla…
Çaresiz gidiyor, bir bir insanlar,
Yaşamak bir ümit hoş anılarla..
Zaman bir değirmen, döndükçe ezen
Farkına varmıyor insan talaşla.
Zaman ki: güldüren, zaman ki: ezen
İnsansa iç içe bu son savaşla...
Her şey boş, ölümlü; baki kalan yok.
Ne mal, mülk, şan, şöhret … hepsi hikaye.
Bir sevgi dünyaya... sanki sonu yok,
Bir kefen; bir dua … en son hediye.
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 20:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!