Son haziran akşamında yalnızlığın üzerimde
Her zaman balkona oturmuş ben yine hayallerimdeki sen
Ayrılığın getirdiği yalnızlıkla başbaşa bu beden
Bırakıp gittiğin andaki gibi ruhum karanlık
Ve hala gözlerim nemli
Artık kalemimden yapraklara dökülüyor yalnızlık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var