Ziyan olan hayatımdır, bahar değil, güzdür biten.
Helak olan bu canımdır, zaman değil özdür biten.
Umut kuşum tora düşmüş; kanat kırıp, can çarpıyor.
Viran eden ne zalimdir, cihan değil, sözdür biten.
Düzen benim, zoka yuttum; kader, ne tilkiymiş meğer?
Kümes kümes sopa yerken heveste son kaz'dır biten.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?