Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Hayat bu Mehmed Ali bey. Malum, hayat bir imtihandan ibarettir ve imtihanların bazı bölümlerinde hazan mevsimleri ve de hüzün dönemleri olur.
Hayırlı sınavalar olsun inşaallah.
MAVİ YILDIZLI ŞİİRLERİN ŞAİRLERİNE GÖNÜLDEN SELAMLAR....
Bazen zaman elvermiyor. Her gün günün şiirine yetişme şansımız olmuyor. Ancak ilke olarak her birine en azından bir selam vermeye çalıştım.
Gerçekten çok güzel, değerli ve anlamlı beyitler. Zamanım olsaydı da anlamca üzerinde biraz durabilseydim.
Şimdilik tekrar gönülden kutlamak varmış diyor, takdirlerimi iletiyorum.
Sevgi ve saygılar...
Altay Tigin
'Güne Düşen Şiir' Grubu
Tek kelimeyle Şahane
Nihayet geç de olsa bu büyük usta farkedilmiş seçici kurula teşekkürler.Çok tebrik ediyorum sayın Terken harika bir şiirinizi burada görmek mutlu etti beni.Siz de biliyorsunuz ki her zaman şiirlerinize gıpta etmişimdir. Emeğinize, elinize gözünüze sağlık.Hasseten içtenlikle kutluyor baki selamlar gönderiyorum.
Harika bir şiir özenle hazırlanmış şurası şöyle olsaydı daha iyi olurdu denecek eleştiri yapılabilecek bir yönü olmayan büyük bir beğeni ile okuduğum ve şairine hayranlık hisleri uyandıran bir şiir. Tebrik ediyor saygılar sunuyorum. 10 puan üstü puan da benden olsun.
Beyitler halinde yazılmış güzel bir serzeniş şiir.
Tebrikler değerli şair.
yuregınıze ve emegınıze saglık ... guzel dızeler ... kutlarım kalemınızı ... saygılarımla ... dua ve selametle
Çok duygulu beyitler... Okul yıllarımı anımsattı bana. Yüreğine sağlık.
Gönülden bir ses
Beyit beyit dökülmüş sayfalara
Tebrik ve selamlar
Sevgili Kardeşim Sayın: Mehmet Ali Terken
Divan edebiyatı beyit tarzının seçkin incilerinden nadide bir kolye olmuş Tebrik ederim Beğenerek ve saygı duyarak beyitlerinizi okudum. On ikinci tam puanı Tekirdağ'dan gönderiyorum.
Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerim ile Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimi kardeşimin sayfasına bırakıyorum.
Kaleminiz her daim kudretli, İlhamınız eksilmesin diyerek; Sevgi ve Saygılarımı sunuyorum.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
Bu şiir ile ilgili 51 tane yorum bulunmakta