Son Haykırış Şiiri - Abdurrahman Kaplan

Bir Rüzgâr Gibi Esip Gürler Duygular.
Kimi Zaman Sert, Kimi Zaman Yumuşak.
Nasıl Ki Dallar Sallanır Çatırdarcasına,
Öfken Ve Hırsın Sallar Durur Kalpleri.
Belki Zihinleri, Belki Duyması Gerekenleri.

Peki Ya İçimizde Ki Feryad Ü Figan.
Bırak Ağlamayı Bırak Özlemeyi,
Ruhumuzdu Uğruna Bağışladığımız.
Helede Hiç Haberleri Olmadan.
Sessiz Ve Sensiz.

Bazen Direnmektir Sevmek.
Kimisi Bırak Der, Kimisi Tutun.
Her Yolu Denersinde Yürek Yanarya.
Kopmuştur Bağlar, Son Bulur Sevmek.
Ona Bağlidir Tek Nefes.

Abdurrahman Kaplan