Son haykırış..! Şiiri - Semih Billay

Sen beni sevmedin ki,
Ben sevgi kölesiyim.
Öle sevdim ki seni,
Hala etkisindeyim.

Aşk nedir bilmiyordum,
Seninle sende buldum.
Her gün seni özledim,
Seni bekleyip durdum.

Lakin nankörmüşsün sen,
Aşk nedir hiç bilmeyen.
Çiçek gibi kopardın,
Beni zerre sevginden.

Bu genç yaşımda beni,
Sevgiden azad ettin.
Neşe dolu ömrümü,
Bir anda azap ettin.

Sarılmıştım hayata,
Sonsuz yüce sevgimle.
Kalbimle hayat verdim,
Susayan gönüllere.

Cesaretlendirmişim,
Aşk yolunda kalpleri.
Sevmişimde ne olmuş,
Taş kalpli gönülleri.

Ben neler çektim bilsen,
Bilemezsin ki beni.
Bu şiirler hep bana,
Hatırlatacak seni.

Her seni gördüğümde,
Belki ah çekeceğim.
İşkence olacaksın,
Ölmek isteyeceğim.

Ölsende fayda etmez,
Sen bende düşüncesin.
Artık hiç sönmeyecek,
İçimde bir ateşsin.

Yazmak beni bağlıyor,
Bir an olsun hayata.
Şiirlerim olmasa,
Taş basardım bağrıma.

Bu şiir sana duam,
Hem sevgim hem bedduam.
Nasıl yaktın sen beni,
Tanrım senide yakar.

Öyle gün gelecek ki,
Yaşın yetmiş olacak.
Bu nazlar ve nefretler,
Bir gün bir son bulacak.

TARİH: 23.11.2008 – 25.11.2008-BİTİŞ