Son Hayal Şiiri - Talat Akıncıoğlu

Kana batmış bir hançerin keskin ucu
Her gün batımında canımdan can alır
moraran akşamların kör bakışı
Denizlerin yeşerdiği anlarda seni getirir
Ve yağmurlar yağar yağabildiğine sellerce
Geçer gidersin sular gibi
Sokak aralarında boz bulanık oluklarda
cam içlerinde yeşil Çin denizlerinde
Saçların bir görünür bir kaybolur perdelerde
sevdalar sürünür gibi yerlerde
Ben seni sevmedim mi saçının bir teline kanıp
Ben seni görmedim mi denizlere bakıp
Ben seni tutup tutup da ellerinden

Uçurmadım mı göklere yeryüzünden
İnsanların yaşamadığı bilmediği yerlerde
Ben seni yaşadımsa bil bunu düşlerinde
Bulutların hafifliğince bir tül ile
Kapat gün batımlarında solan yüzünü
Ben hep yağmurlarlayım taşan sularla
Ben hep mecralarda göllerde sazlarlayım
Ben hep seninleyim sabahların seherinde
Guruplarda moraran akşamların tam kalbindeyim
Fırtınalarla esip geçtiğin lalezarın rayihasıyım
Yağmurlu gecelerde sokak fenerlerinin altındayım
Bir kez bile ansan hemen görürsün sen beni
Ben yaşanmamış eski günlerin bir rüzgârıyım
Ben ağlamaklı olduğun kör gecelerin son hayaliyim