Son Güz Şiiri - Mustafa Doğan 4

SON GÜZ

Bir gülün soluşu gibi soldu bu hazin ömrüm,
Son güzünü yaşıyor şimdi bu perişan kalbim,
Baharı tanımadan hep kışı yaşadı bu gönlüm,
Acılarla dost oldu,O yokluğunla yandı gönlüm.

Bedenimi taşımak çok ağır ruhumun kollarına,
Bir daha düşemem beyhude o sevda yollarına,
Batacak o son güneş ile batmadan ümitsizliğe,
Toprağa karışıp gitmeliyim,O gerçek sevgiliye.