Kurudukça sulanan
Uzadıkça budanan
Ağaç değildir,sevda
yürek bilir,sorgular
Yaşamak mı, ölüm mü sonu
Cihana sığmasada
Yürek öldürür bazen
Kuşların kanadı varken
Aşk nasıl uçurabilir
insan nefes alırkende öldürülür
soluksuz kalıncada yaşatılır
Ağaçta dal olup solmaktansa
Uğruna ölmektir;aşk
Kör bakan yüreğinin
Gün olur duymaz
Çığlıklarını kimseler
Alındaki çizgiler
Acıların ağırlığından
Kör gözlerin ağlaması
İnfilaktır bilenler için
Sol yanın son günü
Getirin mezar taşımı
Kendim imza atayım
Yalnız gidenler özlemez
Doğduğum yerde öldüm
Kayıt Tarihi : 14.1.2025 15:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!