Son GÜNEŞ... Şiiri - Fikret Turhan

bir asa vardı,
ejderhaya dönerdi...
bir el vardı,
ışıklar saçardı...
o asa ki..
denizde yol açar
ve sadece
Hz. MUSA'YA yakışırdı...

bir balta vardı,
bütün putları kırardı...
en büyüğünün de
boynuna asılırdı...
o yanan ateş,
emre uyar
suya döner...
ve sadece
Hz. İBRAHİM'E değerdi...

bir gemi vardı,
tufana karşı
tüm dalgaları aşardı...
inananları taşır,
kafirleri suda bırakırdı...
o gemi ki
insanlığın ikinci ademiydi...
ve sadece
Hz. NUH'A amadeydi....

Hz. HUD...
Hz. SALİH...
Hz. LUT
ve mucizeleri vardı...

çöle inen,
bir nur vardı...
insanlığın ışığı
ve son kurtuluşuydu...
her duasında
ümmetini ister...
Rabbim ise;
'' O'nu sevmeden
bana gelmeyin...'' derdi...
insanlığın güneşiydi
ve sadece
Hz. MUHAMMED ile gülerdi....

Fikret Turhan-Yalova,
10.04.2014