Yosun tutmuş sahilde
Bağlanmış bir sandal gibi
Yapayalnız,
Meydan okuyarak yıllara
Bekleyeceğim seni
Dünyanın son gününe dek...
Islatamaz yağan yağmur,
Donduramaz beni ayaz.
Kar altından boynunu uzatan
Narin kardelen gibi
Arayacağım seni
Dünyanın son gününe dek...
Yıldıramaz koca yalnızlık,
Korkutamaz uzun geceler.
Kış ortasında çiçek açan
Yediveren gülü gibi
Soracağım seni
Dünyanın son gününe dek...
Dünya tatlısı bir çocuğun
En çok sevdiği oyuncağını
Kıskanıp sakladığı gibi
Öyle seveceğim seni
Dünyanın son gününe dek...
Ellerini açıp Tanrı'ya
Başında dua okunan,
Yıllanmış mezar taşındaki
Yazılı isim gibi
Kalbime kazıyacağım seni
Dünyanın son gününe dek...
Kayıt Tarihi : 13.10.2009 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden 'Dünyanın son gününe dek'? Çünkü; Benim ölümümden sonra,dünyada yaşam devam edecektir.Oysa benim sevgim,sevdam kara toprakla değil,kıyamet sonunda bitecektir.
![İbrahim Kavas](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/13/son-gune-dek.jpg)
Kaleminize gönlünüze sağlık.
TÜM YORUMLAR (22)