Son Günce Şiiri - Vedat Koparan

gün kararır iki parıltı düşer gözlerinden
iki noktada iki ben sana akıp giden biri ben
uzak yalnızlığıma çağlayan diğeri hep sen
gece ağrısıyla geçecek gün biterken

yine girdin bu gece vurgun hayallerime
içim seninle bilinir bilinmez bin bir hece
mai hülyalarda daldıkça güzel gözlerine
sen çözülesi en güzel en büyük bilmece

kanı çekilmiş can çekilmiş uyur kentler
vuslatı gözler uykuya vurmuş saatler
dalar giderim yanar tenimde ateşler
işler geceden güne yorgun makineler

bugün de deniz küstü, vurgun yedi mavi
kıyıları döven dalgaların hırçın ak köpükleri
yokluğunun ateşinde nasılda söylüyor seni
Ekim’e devrederken sürer Eylül sancısı

Vedat Koparan