Son Günahın Olsaydım Şiiri - Bilal Karaman

Hazırlanmadan kabrim kopmadan kıyametim
Müjdeleseydin beni son günahın olsaydım
Bir canım vardı sendin, varlığım ganimetin
Uyusaydım döşünde kan uykuya dalsaydım

Ruhum aşka kansaydı yorgun düşseydi beden
Şehrinin sokakları yansaydı hasedinden
Hangi âşık çıkar ki imanından dininden
Seni senden daha çok sever miydim bilseydim

Gönül güzelliğine kalkan ettim utancı
Boynumdan ip asıldı yitirmedim inancı
Kaç kez kalbimi çaldı aşkınla gelen sancı
Azrail yoklamazdı bir gün sende kalsaydım

Konuşan ben değil aşk, vicdanına sor dinle
Yüreğinle çağırıp kavursaydın terinle
O duygusal arzular yıkansaydı sevginle
Cellâdım olmasaydın ecelimle ölseydim

Kesilmezdi takatim çaresizce kalmazdı
Çilenin denizine hüzünlenip dalmazdı
İçim böyle yanmazdı kalbim rezil olmazdı
Ölüm düğün bayramdı cennetten kovulsaydım

Müjdeleseydin beni son günahın olsaydım
Uyusaydım döşünde kan uykuya dalsaydım
O duygusal arzular yıkansaydı sevginle
Azrail yoklamazdı bir gün sende kalsaydım

Celladım olmasaydın ecelimle ölseydim
Seni senden daha çok sever miydim bilseydim
İçim böyle yanmazdı kalbim rezil olmazdı
Ölüm düğün bayramdı cennetten kovulsaydım.. Bilal KARAMAN